Ένα απογοητευμένο παιδικό πρόσωπο… Ένα βλέμμα καρφωμένο στο γρασίδι… Ένα δάκρυ που σκουπίζεται με το ιδρωμένο χεράκι… Ένα παιδί που πάει αργά στη μπάλα λες και δε θέλει ποτέ να τη συναντήσει… Ένα παιδί που έρχεται στο γήπεδο χωρίς χαμόγελο… Ένα παιδί που φεύγει από το γήπεδο χωρίς χαμόγελο…
Όλα ήταν τόσο διαφορετικά στο ξεκίνημα. Προσμονή, αγωνία, όρεξη για προσπάθεια. Περηφάνια για τα καινούρια παπούτσια. Συναισθήματα τόσο έντονα μέσα στη στολή της ομάδας, με το σήμα στο μέρος της καρδιάς και τον μαγικό, ΄΄ μοναδικό΄΄ αριθμό στην πλάτη. Το νούμερο 9 είναι δικό μου… Θα κάνω σουτ σε πραγματικό τέρμα… Σε κανονικό γήπεδο… Θα βάλω πολλά γκολ! Θα παίξω το πιο όμορφο παιχνίδι στον κόσμο!
Γιατί δεν με αφήνει ο προπονητής να τρέξω με τη μπάλα? Γιατί πρέπει να περιμένω στην ουρά? Γιατί δεν παίζουμε αλλά ακούμε συνέχεια οδηγίες? Ο μπαμπάς γιατί μου φωνάζει συνέχεια τι να κάνω? Η μαμά γιατί όποτε έρθει κοντά μου η μπάλα μου φωνάζει ‘’τρέξε΄΄? Τι εννοεί ο προπονητής όταν λέει ΄΄ βάλε σωστά το πόδι σου’’. Τι εννοεί όταν μου φωνάζει ΄΄ όχι έτσι΄΄?
Τελικά δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά. Δεν τα καταφέρνω. Είμαι ο χειρότερος παίκτης. Τι δουλειά έχω εγώ εδώ? Αυτό δεν είναι παιχνίδι για μένα. Δεν είναι καν παιχνίδι! Καλύτερα να μην ξαναέρθω στο γήπεδο! Είμαι ένας αποτυχημένος…
Είμαι σίγουρος πως κανένας δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του μικρού μας φίλου. Που ήρθε γεμάτος προσμονή και όνειρα στο γήπεδο, με κίνητρα όπως:
Ευχαρίστηση: Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως η ευχαρίστηση είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη συμμετοχή και την παραμονή ενός παιδιού στον αθλητισμό.
Βελτίωση Δεξιοτήτων: Οι έρευνες την εντάσσουν μεταξύ των σημαντικότερων παραγόντων.
Φυσική Κατάσταση: Σημαντική παράμετρος ειδικότερα όσο μεγαλώνουμε και φυσικά σε άμεση σχέση με την υγεία μας.
Ατμόσφαιρα ομάδας: Συμπαίκτες, στόχοι, φίλοι, χαρές και λύπες, οικογένεια, αλληλοεκτίμηση, σεβασμός, όλοι για έναν και ένας για όλους….
Αλλά αντί για τα παραπάνω συνάντησε τα ‘’αντικίνητρα’’:
Να μην παίζει αρκετά: Παίζουν οι καλύτεροι…
Να μην ευχαριστιέται: Παρατηρήσεις και κατευθύνσεις σύμφωνα με τις ανάγκες κάποιου άλλου…
Μεγάλη έμφαση στη νίκη: Η προσπάθεια και η βελτίωση σε δεύτερη μοίρα…
Πολύ πίεση από γονείς, προπονητές και συνομήλικους: Παιχνίδι δεν είναι το ποδόσφαιρο ή κάνω λάθος?
Φτωχή προπόνηση: Έλλειψη κινήτρων, διασκέδασης, χαράς…
Ο αθλητισμός δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να δοκιμάσουν νέες δεξιότητες και να αξιολογήσουν τα ίδια τις ικανότητές τους. Ως πρόσωπα εξουσίας οι γονείς και οι προπονητές έχουν στα χέρια τους τεράστια δύναμη: Τη δύναμη να κάνουν τα παιδιά τους να νοιώσουν καλά με τον εαυτό τους. Ακόμα και οι πιο απλές παρατηρήσεις μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις. Οι γονείς και οι προπονητές, δεν πρέπει ποτέ να πάψουν να βρίσκουν κάτι το οποίο το παιδί κάνει καλά και να το επαινούν γι΄ αυτό.
